Gölbaşı Bayan Masör-Masör Bayan Ece

Gölbaşı Bayan Masör-Masör Bayan Ece Daha fazla sex eylemini yasadışı ilan etmek, yasaya karşı gelme ihtimalini de artırıyordu. Paylaşılan bir küvet, bir randevu, bir fahişe ziyareti, saslın kısası yeni yasalar curcunasıyla yasaklanan her şey salt yasadışı olduğundan bir sivil itaatsizlik eylemine dönüşüyordu. İnsanlar yasaları ne kadar umursamazlarsa, yasa koyucular kendilerini o denli aciz hissediyordu. 1624’te Baden’in uçbeyi V. Friedrich gayrimeşru ilişki ve zinaya karşı tüm engellemelerın yürürlükte olmasına rağmen cinsel suçların sona ermediğinden şikayet ediyordu: “Heyhat, büyük bir dehşet ve rahatsızlıkla şunu keşfettik ki… lanet zina ve zamparalık öylesine artıp yaygınlaştı ki, artık pek de günah olarak görülmüyorlar.”

Bu acizlik duygusu, Alman hükümetlerini insanların cinsellik hayatına daha fazla karışmaya itti. Aslen her yeni önlem önceki önlemlerin umursanmadığının kabulüydü. 1629’da Bavyera Prensi I. Maximilian tebaasının birbirleriyle ve papazlarla yasadışı sex icra ettiğinı tespit etti. Bu suçluları “hummalı” bir şekilde avlaması için üst düzey bir komisyon kurdu. Komisyon elinden geleni ardına koymayan casuslar tuttu ama bunlar prensi tatmin etmedi.

Gölbaşı Bayan Masör-Masör Bayan Ece

Gölbaşı Bayan Masör-Masör Bayan Ece Bir noktada sonuç elde edemedikleri için özür dilediler: “Söz konusu casuslar özürlerini sunuyor, ” diye yazdılar Maximilian’a, “zira ne bir papaz metresine ne de gizli saklı bir randevuevine rastladık.” Maximilian sekiz yıl daha komisyona rahat yüzü göstermedi. Alman hükümetleri ek olarak evlilik içi olsun veya olmasın cinsel davranışları düzenlemek için evlilik mahkemeleri ağı da kurdu. Bu mahkemeler Eski İsviçre Konfederasyonu’nda da yaygınlaştı. Zürih’teki mahkemeler kocalarından başka erkekleri konuk etmek konusunda hanımları uyarmap, fahişeleri cezalandırmaya başladı. Bern’de kocaları yada babaları yanlarında olmadıkları sürece hanımların atlı kızakla gezmesi yasaktı. Aynı zamanda “Tanrı’nın buyruklarına aykırı her eylemin, her günahın ve skandalın” icabına bakıldığını garantiye almak için “asayiş amirleri” çalıştırılıyordu.

Asayiş amirleri de muhbirlere, ispiyonculara ve casuslara bel bağlamıştı. Almanya’da ahlak kabahatluları, çoğu süre birlikte uygulanan çeşitli cezalara tabi tutuluyorlardı. Para cezaları ya kendi başına eğitim ediliyor ya da diğer cezalara ekleniyordu. Bavyera’da alt mahkemelerin en büyük para kaynağı zina davalarıydı. Para cezalarının çoğu kasıtlı olarak fahişti; bir hizmetçi veya aşçı gayrimeşru ilişkiden kabahatlu bulunmuş olduğunda ceza olarak bir yıllık maaşını ödemek zorundaydı. Öte taraftan fiili uygulamada hakimler cezaları insanların koşullarına gore ayarlıyordu.